*Անսահման հանգստությամբ սկսում ես սպասել հենց այն ժամանակ, երբ սպասելու բան էլ չկա:
* Եթե անցյալը բաց չի թողնում՝ ուրեմն այն դեռ չի անցել...
* -Սիրելիս, սիրում եմ քեզ, երկար չմնաս այդտեղ,
լա՞վ:
- Էնշտեյնը արգելել է գերազանցել լույսի արագությունը, բայց հանուն քեզ ես կփորձեմ…
* Ես չեմ փորձում երջանիկ լինել` նախընտրում եմ պարզապես ապրել…
* Իմ «ես»-ի մեջ կա երկու անուն` իմը և քոնը…
* Նա գնաց ամռան առաջին օրը: Չվազեցի նրա հետևից: Չզանգահարեցի: Ես վերցրեցի հյութով լի բաժակը, մոտեցրի քթիս: Սկսեցի հոտոտել: Մի ՞թե նրա մանուշակագույն մաշկի բուրմունքը մանդարինները կլանել են իրենց մեջ: Մի ՞թե մանդարինների բուրմունքը ապակե ու բարձր բաժակի մեջ չի պահպանվել: Ինձ դու ես պետք: Ես էլ եմ ցանկանում հեռանալ: Քո ետևից կամ քեզ մոտ: Կարևոր չէ… Կարևորը` դու ես…
* Նախանձը ներել չգիտի…
* Իսկական սերը հյուսված է հակասություններից: Այն կարված է տարբեր բնավորություններով, տարբեր ճաշակներով և ձգտումներով: Մեր սերը բնակություն հաստատեց երկնքի և երկրի միջև: Օդը, օդային նուրբ քամին` նա էր: Հողը, կայուն աշխարհը` ես...
* Միշտ հիշիր` այս կյանքում մեզանից կախված են միայն ջանքերը, և ոչ երբեք արդյունքը:
* Մայր դառնալու ցանկությունը կնոջ մոտ պետք է առաջանա այն տղամարդու հանդեպ սիրո հետ միասին, ում հետ որ նա ցանկանում է մեծացնել իր երեխաներին:
* Պետք է հավաքել մտքերը… բայց վախենամ մտքերից և ոչ մեկը հավաքին չգա…
* Միշտ հիշիր' այս կյանքում մեզանից կախված են միայն ջանքերը, և ոչ երբեք արդյունքը:
* Ցավը երջանկության մի մասն է:
* Անսահման հանգստությամբ սկսում ես սպասել հենց այն ժամանակ, երբ սպասելու բան էլ չկա:
*Սերը հնարավոր չէ գրել. այն ուզում ես էլի ու էլի…
* Ամբողջ վերջին շաբաթը կանաչ խնձոր կերա: Նրանցից ամեն մեկը հիշողություն էր: Ուտում էի հիշողությունները` թողնելով միշտ ինձ հետ, իմ ներսում: Ես տխրում էի, սնվում խնձորներով, հիշում: Ինչ-որ մի տեղ` հոգու խորքում երեխայի նման հավատում էի, որ երբ սառնարանի խնձորները վերջանան, նա կվերադառնա: Այլևս խնձոր չկար: Նա չվերադարձավ…
* Կարևորը, որ սպասումը լինի մեր կյանքի մի փոքր հատվածը միայն, այլ ոչ ամբողջ կյանքը:
* Բաժանումից առաջ մարդու հայացքում կարոտ չկա: Դրանում ուժգին բողոք է: Բողոք ինքդ քո դեմ:
* Փոխիր տերևները, բայց պահպանիր արմատը:
* Նա քամեց մանդարինները, ինձ համար հյութ պատրաստեց ու հեռացավ: Ընդմիշտ: Մեկ բաժակ ցիտրուսային ֆրեշի եզրերին թաց անձեռոցիկն է հպվել: Դրա վրա նրա ցավեցնող խոսքերն էին` անհասկանալի ձեռագրով գրված` «Ես հեռանում եմ: Ինձ չփնտրես » …
* Կյանքի սև գծից բողոքում են նրանք, ովքեր չունեն համարձակություն այն ներկել սպիտակով:
*Երջանկությունը կարելի է չափել միայն համեմատելով…Բայց եթե համեմատելու բան չկա, դա էլ մի դժբախտություն է…
* Կնոջ համար ամենացավալին հարցին ի պատասխան ստացած լռությունն է:
* Կան մարդիկ, ովքեր հարմարավետ են, ինչպես տունը. գրկում ես նրանց և հասկանում, որ տանն ես:
* Բաց թողնել` չի նշանակում հանձնվել: Հաճախ դա ամենաճիշտ որոշումն է, հաղթանակն իրավիճակների նկատմամբ:
* Սովորաբար մեջքին հարված ստանում ես այն մարդուց, ում փակում ես կրծքով...
* Եթե անցյալը բաց չի թողնում՝ ուրեմն այն դեռ չի անցել...
* -Սիրելիս, սիրում եմ քեզ, երկար չմնաս այդտեղ,
լա՞վ:
- Էնշտեյնը արգելել է գերազանցել լույսի արագությունը, բայց հանուն քեզ ես կփորձեմ…
* Ես չեմ փորձում երջանիկ լինել` նախընտրում եմ պարզապես ապրել…
* Իմ «ես»-ի մեջ կա երկու անուն` իմը և քոնը…
* Նա գնաց ամռան առաջին օրը: Չվազեցի նրա հետևից: Չզանգահարեցի: Ես վերցրեցի հյութով լի բաժակը, մոտեցրի քթիս: Սկսեցի հոտոտել: Մի ՞թե նրա մանուշակագույն մաշկի բուրմունքը մանդարինները կլանել են իրենց մեջ: Մի ՞թե մանդարինների բուրմունքը ապակե ու բարձր բաժակի մեջ չի պահպանվել: Ինձ դու ես պետք: Ես էլ եմ ցանկանում հեռանալ: Քո ետևից կամ քեզ մոտ: Կարևոր չէ… Կարևորը` դու ես…
* Նախանձը ներել չգիտի…
* Իսկական սերը հյուսված է հակասություններից: Այն կարված է տարբեր բնավորություններով, տարբեր ճաշակներով և ձգտումներով: Մեր սերը բնակություն հաստատեց երկնքի և երկրի միջև: Օդը, օդային նուրբ քամին` նա էր: Հողը, կայուն աշխարհը` ես...
* Միշտ հիշիր` այս կյանքում մեզանից կախված են միայն ջանքերը, և ոչ երբեք արդյունքը:
* Մայր դառնալու ցանկությունը կնոջ մոտ պետք է առաջանա այն տղամարդու հանդեպ սիրո հետ միասին, ում հետ որ նա ցանկանում է մեծացնել իր երեխաներին:
* Պետք է հավաքել մտքերը… բայց վախենամ մտքերից և ոչ մեկը հավաքին չգա…
* Միշտ հիշիր' այս կյանքում մեզանից կախված են միայն ջանքերը, և ոչ երբեք արդյունքը:
* Ցավը երջանկության մի մասն է:
* Անսահման հանգստությամբ սկսում ես սպասել հենց այն ժամանակ, երբ սպասելու բան էլ չկա:
*Սերը հնարավոր չէ գրել. այն ուզում ես էլի ու էլի…
* Ամբողջ վերջին շաբաթը կանաչ խնձոր կերա: Նրանցից ամեն մեկը հիշողություն էր: Ուտում էի հիշողությունները` թողնելով միշտ ինձ հետ, իմ ներսում: Ես տխրում էի, սնվում խնձորներով, հիշում: Ինչ-որ մի տեղ` հոգու խորքում երեխայի նման հավատում էի, որ երբ սառնարանի խնձորները վերջանան, նա կվերադառնա: Այլևս խնձոր չկար: Նա չվերադարձավ…
* Կարևորը, որ սպասումը լինի մեր կյանքի մի փոքր հատվածը միայն, այլ ոչ ամբողջ կյանքը:
* Բաժանումից առաջ մարդու հայացքում կարոտ չկա: Դրանում ուժգին բողոք է: Բողոք ինքդ քո դեմ:
* Փոխիր տերևները, բայց պահպանիր արմատը:
* Նա քամեց մանդարինները, ինձ համար հյութ պատրաստեց ու հեռացավ: Ընդմիշտ: Մեկ բաժակ ցիտրուսային ֆրեշի եզրերին թաց անձեռոցիկն է հպվել: Դրա վրա նրա ցավեցնող խոսքերն էին` անհասկանալի ձեռագրով գրված` «Ես հեռանում եմ: Ինձ չփնտրես » …
* Կյանքի սև գծից բողոքում են նրանք, ովքեր չունեն համարձակություն այն ներկել սպիտակով:
*Երջանկությունը կարելի է չափել միայն համեմատելով…Բայց եթե համեմատելու բան չկա, դա էլ մի դժբախտություն է…
* Կնոջ համար ամենացավալին հարցին ի պատասխան ստացած լռությունն է:
* Կան մարդիկ, ովքեր հարմարավետ են, ինչպես տունը. գրկում ես նրանց և հասկանում, որ տանն ես:
* Բաց թողնել` չի նշանակում հանձնվել: Հաճախ դա ամենաճիշտ որոշումն է, հաղթանակն իրավիճակների նկատմամբ:
* Սովորաբար մեջքին հարված ստանում ես այն մարդուց, ում փակում ես կրծքով...
Комментариев нет:
Отправить комментарий