 |
| Կամիլլա Կլոդել |
Այս կին քանդակագործի ճակատագիրը իրապես դաժան եղավ և եթե չլիներ նրա տաղանդը, նա չէր էլ մնա պատմության մեջ….. Սակայն հենց տաղանդն էլ կործանեց նրան....
Կլոդելների հասարակ ընտանիքն ուներ 2 տաղանդավոր զավակ` Պոլ Կլոդելը, ով դարձավ ֆրանսիացի դրամատուրգ, դասական գրող և Կամիլլան, ով դառնալու էր հանճարեղ քանդակագործ: Տղան անրջում էր մտացածին դղյակներում, իսկ աղջիկը` կավե ֆիգուրների աշխարհում:
1882թ. Կլոդելը մեկնում է Փարիզ, Գեղեցիկ արվեստների դպրոցը փակ էր նրա համար, ուստի սկսում է դասերի հաճախել Ալֆրեդ Բուշեի մոտ: Վերջինս նրա աշխատանքները ցույց է տալիս դպրոցի տնօրեն Պոլ Դյուբուային, որը, հավանելով դրանք, ընդունում է Կլոդելին: Նա Կլոդելի ստեղծագործությունները համարում է Ռոդենի դպրոցի արդյունք: Սա իրականում սխալ կարծիք էր, քանի որ այս երկու ստեղծագործողները նույնիսկ չգիտեին միմյանց մասին, սակայն հետագայում հանդիպելու են…..Գալով Բուշեի արվեստանոց` Ռոդենը հիանում է Կլոդելի գեղեցկությամբ: Նա քանդակի բաժնի ուսանողուհուն հրավիրում է իր մոտ ենթավարպետ աշխատելու: Ավելի ուշ Կլոդելը դառնում է նրա բնորդը, մուսան, կողակիցը…..Սա Կլոդելի անկման սկիզբն էր, նա չէր կարող լինել երկրորդը, իսկ Ռոդենի կողքին առաջինը լինել հնարավոր չէր….
 |
| Տաղանդ և ոգեշնչում |
 |
1888թ. Կլոդելը քանդակում է «Մոռացություն» քանդակը` իր առաջին մեծ ստեղծագործությունը: Հասարակությունն այն համարում է Ռոդենի «Համբույրի» կրկնօրինակը: 4 տարի անց հայտնվում է Կլոդելի «Վալսը», որը, ըստ հասարակական կարծիքի, Ռոդենի քանդակների նման դինամիկ է, էքսպրեսիվ: «Կլոտո» քանդակի համար բոլոր կողմերից լսվում է նույնը` նմանակում, նմանակում, նմանակում….
Ցանկացած կնոջ համար հպարտություն կլիներ Ռոդենի հետ համեմատվելը, սակայն ոչ Կլոդելի համար: Նապաշտում էր Ռոդենին, սիրում էր աննկարագրելի սիրով, բայց հոգնել էր նրա ստվերը լինելուց: Վերջնական հիասթափությունը վրա է հասնում Ռոդենի և ն րա նախկին սիրո` Ռոզա Բերի հետ կապի մասին իմանալու ժամանակ: Ռոդենի արդարացումները չեն փրկում իրավիճակը: Վիրավորված կինն առաջարկում է` կամ…կամ… Ռոդենը դեռահասի պես կորցնում է իրեն, սակայն Կլոդելին վերադարձնելու փորձեր չի անում:
Կամիլլան տարվում է կավով……1895 թվականը նրան տալիս է «Հասուն տարիք» քանդակի առաջին տարբերակը: Կինը բռնել է իր սիրելիի ձեռքից, որի ձգում է մահը: Հերոսը դեռ չի որոշել ` ում հետ է գնալու:
 |
| Հասուն տարիք |
3 տարի անց ստեղծվում է 2-րդ տարբերակը, որտեղ մահը տանում է տղամարդուն: Ռոդենը չի գալիս Կլոդելի հետևից, Կամիլլան չարությամբ է լցվում նրա հանդեպ: Կլոդելը կորցնում է իր բնակարանը, մնում է առանց գումարի, Ռոդենը ոչնչով չի օգնում, հեշտությամբ մոռացել էր նախկին սերը… Կլոդելի մոտ սկսվում է դեպրեսիվ շրջան: Գիշերները թափառում էր Ռոդենի առանձնատան մոտ, որտեղ ապրում էր Ռոզայի հետ, իսկ ցերեկները դուրս չէր գալիս: Հուսահատությունը հասցնում է նրան հոգեբուժարան:
|
 |
| Վալս |
Կյանքի վերջին 30 տարիները Կլոդելը անցկացնում է Մոնդեվերգի հիվանդանոցում: Իր ողջ կյանքի անհաջողությունների համար նա մեղադրում էր Ռոդենին: Նրան կանչում էր հարազատ Վիլնեվը, բայց մեծ հանճարը այլևս երբեք չի տեսնելու այն: Հարազատները հրաժարվում են Կլոդելից: Միայն նրա մահվանից 12 տարի անց են հոգեբուժարանի գերեզմանոցին դիմում աճյունը տեղափոխելու համար, սակայն ստանում են հետևյալ պատասխանը. «Գերեզմանոցի այդ հատվածը օգտագործվել է այլ նպատակների համար…նրան հատկացված տարածքն անհետացել է…»:
Սակայն Կլոդելի ժամանակն այնուամենայնիվ եկավ….Նա հասավ հետմահու փառքի, դասվեց դարաշրջանի մեծ քանդակագործների շարքին, մնաց դժբախտ, բայց ՀԱՆՃԱՐԵՂ…
Դե եսիմ` Գ.Ն.
