Մեզ միշտ հիացմունք են պատճառում գեղեցիկ արվեստի գործերը՝
ստեղծված սովորական մարդկանց կողմից: Բայց արի ու տես, արվեստը կերտելու և հիացմունք առաջացնելու
համար անգամ ոտքեր և ձեռքեր չունենալը
չի կարող արգելք հանդիսանալ: Այս ամենի վառ ապացույցն է կոլումբիացի նկարչուհի Զուլի Սանգուինոն, ով ի ծնե զրկված է զույգ ոտքերից ու ձեռքերից: Երիտասարդ աղջիկը նկարում է գունավոր նկարներ՝ չնայած ի
ծնե հաշմանդամ լինելուն:
Զուլին և մայրը քիչ փորձությունների միջով չեն անցել: Աղջիկը ծնվել է ֆոկոմելիա հիվանդության
ախտորոշմամբ, ըստ որի նա պիտի ամբողջ կյանքը գամված լիներ անկողնուն: Չնայած բժիշկների կանխատեսումներին՝ հաշմանդամ
աղջկա մայրը ջանք չէր խնայում դստերը ինքնուրույն նստել և նույնիսկ շարժվել սովորեցնել: Թեպետ ընտանիքն ապրում էր աղքատության
մեջ, և նրանց տունը մի փոքրիկ խրճիթ էր՝ հողից հատակով, այնուամենայնիվ Զուլիի մայրն առաջ էր շարժվում դեպի իր նպատակը: Եվս մեկ փորձություն, որին բախվեցին Զուլին և իր մայրը, դա Զուլիի հոր ագրեսիան էր,
որը, երբեմն չսահմանափակվելով բառացի վիրավորանքներով, հասնում էր այն աստիճանի, որ ձեռք էր բարձրացնում դստեր, կնոջ և մյուս երեխաների վրա:
Սակայն Զուլիին դեռ մի նոր, ավելի վատ փորձություն
էր սպասում՝ հոր ինքնասպանությունն ու դրանից բխող երկարատև դեպրեսիան, որից, թվում էր Զուլին երբեք դուրս չի գա: Կրկին մոր երկարատև ջանքերից հետո ստացվեց աղջկան կյանքի բերել և հենց մայրն էր, որ սովորեցրեց Զուլիին նկարել ՝ մատիտն ու վրձինը նրա բերանում դնելով: Արդեն 15 տարեկանում
Զուլին հասկացավ, որ նկարչությունն իր տարերքն է
: Նա այժմ 25 տարեկան է և գրեթե ամեն ինչ անում է ինքնուրույն. ինքնուրույն
հագնվում է,
դիմահարդարվում, նկարում և ազատ ժամանակ զբաղվում փոքր եղբայրների
և քույրերի խնամքով:
Զուլիի նկարներում
գերակշռում են վառ գույները: Նա մեծ մասամբ նկարում է ծաղիկներ և կենդանիներ, քանի որ մեծ սեր է տածում բնության նկատմամբ: Վերջերս նկարչուհուն առաջարկել
են տեղափոխվել
ԱՄՆ, որտեղ նա հույս ունի մեծ կարիերա սկսել:
Զուլիի պատմությունը
կարող է ոգեշնչման աղբյուր հանդիսանալ շատերի համար և ցույց տալ, որ ստեղծագործել հնարավոր է անգամ առանց ձեռքերի ու ոտքերի:
Նյութը պատրաստեց Լիլիթ Սարգսյանը
Комментариев нет:
Отправить комментарий