Մի գիրք բոլորի և ոչ ոքի համար` Ֆ. Նիցշե-Այսպես խոսեց զրադաշտը

 * Անմեղություն է մանուկը և մոռացում, նոր սկիզբ, խաղ, ինքնագլոր անիվ, մի առաջին շարժում, մի սրբազան Այո-ասել: Այո~, արարումի խաղի համար, իմ եղբայրներ, հարկավոր է մի սրբազան Այո-ասել,-իր կամքն է կամենում այժմ ոգին, իր աշխարհն է շահում աշխարհակորույսը այդ ...

* Մենք սիրում ենք կյանքը ոչ թե նրա համար, որ սովոր ենք ապրելու, այլ որ սովոր ենք սիրելու:

* Ծա՛նր է կյանքը, բայց շատ էլ քնքո՜ւշ մի ձևացեք․ մենք բոլորս էլ գեղեցիկ բեռնատար էշեր և իշուհիներ ենք:

 * Թող վախենա տղամարդը կնոջից, երբ նա սիրում է. նա ամեն ինչ կզոհաբերի. նրա համար մնացած բոլորը դատարկ բաներ են:

* Ում պաշարում է խանդոտության բոցը, նա ի վերջո՝ կարիճի նման իր դեմ է ուղղում թունավորած խայթը:

* Իսկական տղամարդու մեջ թաքնված է մի մանուկ, և սա խաղալ է ցանկանում: Մի խաղալիք է կինը, մաքուր ու նուրբ որպես գոհար, լուսաշող մի աշխարհի առաքինություններով, որ դեռ գոյություն չունի:

* Ստում է ոչ միայն նա, ով հակառակ իր իմացածի է խոսում, այլ մանավանդ նա, ով հակառակ իր չիմացածի է խոսում:

* Ավելի լավ է մարդասպանի ձեռքն ընկնել՝ քան մի կրքոտ կնոջ երազի մեջ:

* Մարդս մեծ է նրանով, որ նա կամուրջ է, ոչ թե նպատակ:

* Ես սիրում եմ նրանց ովքեր ապրել չգիտեն, լինեն դրանք ընկնողներ, որովհետև դրանք անցնողներ են:

* Մարդիկ դեռ աշխատում են, որովհետև աշխատանքը լավ ժամանց է։ Բայց և հոգ են տանում, որ աշխատանքը չհոգնեցնի:

* Ամուսնությունը վերջ է տալիս բոլոր կարճ հիմարություններին որպես երկար հիմարություն:

* Տղամարդը կանանց համար միջոց է միայն. նպատակը միշտ էլ զավակն է:

* Մարդ ոչ աղքատանում է, ո՛չ էլ հարստանում. երկուսն էլ ավելորդ գլխացավանք են։ Ո՞վ է կամենում դեռ կառավարել։ Ո՞վ է ուզում հպատակվել։ Երկուսն էլ դատա՛րկ մտահոգություն են:

* Կարեկցությունն այն խաչն է, որի վրա խաչվում է նա, ով սիրում է մարդկանց:

* Սիրել նրանց, ովքեր արհամարհում են մեզ, և ձեռք պարզել այն ուրվականին, որ մեզ վախեցնել է կամենում:

* Այս աշխարհը հավերժորեն անկատարյալ է, պատկերը՝ մի հավերժական հակասության, մի անկատար պատկեր, արբեցուցիչ մի վայելք իր անկատար արարչի համար:

* Ով արյունով ու հակիրճ ասացվածքներով է գրում՝ նա չի կամենում, որ իրեն կարդան, այլ` անգիր անեն:

* Պատվիր հորդ ու մորդ մինչև հոգուդ խորքը և միշտ հնազանդ եղիր նրանց:

* Միշտ էլ մի քիչ խենթություն կա սիրո մեջ, բայց մի քիչ էլ խելք կա խենթության մեջ։

Գիրքը կարդալ կարող եք այստեղ` Ֆրիդրիխ Նիցշե-<<Այսպես խոսեց զրադաշտը>>